Second Life. Het is een actueel onderwerp dat de gemoederen bezighoudt. Maar het trekt me absoluut niet om er nog een leven op na te houden.
Ik leid sowieso al twee levens. Het gewone, aardse bestaan: douchen, koffie drinken, bellen, lesgeven, de hond uitlaten, stukkies bespreken, eten, huiswerk van de kinderen, de afwas, de krant, nog even lezen, ruzie maken, slapen. Routine. Boodschappen doen, o, de koffie is op. Hoe laat ben je thuis? Dat werk. Dat onontkoombare gedoe. Dat aardse en huishoudelijke geneuzel.
En daaromheen cirkelt mijn tweede leven. Wat ik denk. Wat ik voel. Wat ik zoek. Wat ik vind. Wat ik niet vind. Wat ik niet weet. Wat me verbaast. Wat me verdriet. Wat me vervult met passie. Wat ik leer. Wat ik afkijk. Wat ik me herinner. Wat me doet walgen. Wat ik waarmee associeer. En waarom. Wat er misgaat. Wat niet af is. Wat ik me afvraag. Welke verhalen ik leef. Wat me doet lachen.
Dat tweede leven is de onderstroom die de routine van het eerste leven houdbaar maakt. Zonder onderstroom zou mijn eerste leven plat zijn. Dimensieloos. Misschien niet eens de moeite waard.
Het eerste leven vind je terug in mijn agenda. Het tweede leven is te lezen op dit weblog. Dat is een heel verschil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten