"Er bestaat een abstract geestelijke vermoeidheid en dat is de ergste vermoeidheid van allemaal. Ze weegt niet zo zwaar als lichamelijke vermoeidheid en verontrust niet zozeer als emotionele vermoeidheid. Het is de last van het besef van de wereld, een niet-kunnen-ademen met de ziel. Alle voorstellingen die wij van het leven hebben, en alle ambities en plannen waarop we onze hoop op de toekomst hebben gebaseerd, scheuren dan als wolken in de wind en verwaaien als mistslierten, flarden van wat nooit was en nooit zou kunnen zijn. En achter de nederlaag rijst helder en zuiver de zwarte, onverzoenlijke eenzaamheid van de verlaten sterrenhemel op." (43)
Boek der Rusteloosheid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten