'Ik denk nog steeds dat boeken net als goden en kinderen in het voorgeborchte van het bestaan verblijven, een dimensie waarin gevolgen tot oorzaken kunnen leiden en de dag van gisteren uit die van morgen tevoorschijn kruipt.'
(-)
'Als kind vond ik boeken zelfs een soort van doden, en eigenlijk vind ik dat nog steeds. Wie schrijft organiseert zijn eigen spiritisme. Eenzelfde onbewogenheid bezielde boeken als de stramme ledematen van verwanten op hun laatste bed. Ze hadden weliswaar meer noten op hun zang maar leken ook, zoals de doden, naar een levende geest te hunkeren om in rond te zingen.'
Erwin Mortier, Godenslaap (inmiddels ben ik aangeland op pag. 18)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten