Vandaag in Albert Heijn.
De blinde man kon de sigarettencounter niet vinden.
(Lelijk woord, sigarettencounter. Daarom misschien juist wel aardig.)
Mijn reflex was doen alsof ik niets had gezien.
Niets zien. Doorlopen. Niets zien. Doorlopen. Niets zien.
Dat doe ik vaak. Doorlopen. Niets zien. Flauw.
Ik ben nu 49. Hoogste tijd om eens stil te durven staan.
Waarom niet beginnen bij blinde mannen?
Ik zei, ze hebben de poortjes verplaatst.
Dat weet ik, antwoordde hij trots. Ik wil sigaretten kopen.
Ik zei, dat kan hier.
Waar, vroeg hij. Zie je, hij had geen idee.
Hier, zei ik. Hij kon niet weten waar dat was: hier.
Ik pakte zijn elleboog lichtjes. Dat moest wel.
Hij volgde. Ik liet hem weer los, dat leek me gepast.
Nog twee passen rechtdoor, dan bent u bij de sigaretten.
Of hij me bedankte weet ik niet.
Jippie, morgen weer naar Albert Heijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten