Schrijfworkshop (1)

In mei van dit jaar volgde ik een tweedaagse workshop van Tanny Dobbelaar en Marjan Slob. Ik kwam daar binnen met een schrijfdilemma. Het betrof dit blog. Het was nog niet makkelijk om mijn schrijfdilemma te verwoorden maar door het vriendelijke doch spijkerharde kruisverhoor van Tanny werd het zoiets. (Bovendien eiste ze van ons dat we onze onderzoeksvraag in 1 zin formuleerden. Dat is beslist terug te lezen in de kromheid van de nu volgende zin.)

Op mijn weblog schrijf ik het liefst persoonlijke stukjes over wat mij bezighoudt, maar ik ben als de dood dat het kitscherig bekentenisproza wordt; alleen een goede stijl houdt die stukjes leesbaar, maar wat is een goede stijl die het persoonlijke in tact laat en het zeikerige op afstand?

'Je bent op zoek naar een soort poëtica van je weblog?' vroeg Tanny. Ik knikte. Al klonk dat in mijn oren misschien wat hoogdravend, zoiets was het toch wel.

Dus verwachtte ik vervolgens dat ik over mijn weblogschrijfstijl een ingewikkeld theoretisch betoog zou gaan schrijven. Dat leek me wel wat. Maar Tanny bleek daar niet op uit te zijn. Ze vroeg of ik een concreet onderwerp kon noemen, waarbij ik bang was in een kitscherige schrijfstijl te vervallen.

Ik noemde de bevalling van mijn kinderen. Dat is voor mij een hoogstpersoonlijke ervaring, een onderwerp van belang, een ingrijpend moment, niet alleen in mijn leven maar in alle moederlevens. Desalniettemin wordt er weinig over geschreven. Maar hoe schrijf je over zo'n onderwerp zonder uit te glijden in al te drakerig bekentenisproza?

'Ik stel voor dat jij jouw bevalling gaat opschrijven in een paar verschillende stijlen', zei ze. 'Bij wijze van experiment.'

En toen was de dag om.

Ik had in ieder geval twee dingen geleerd. 1) Een goede schrijfdocent voldoet niet per se aan de verwachtingen van de cursist. 2) En, een schrijfdocent mag veeleisend zijn en een cursist enigszins uitputten. Ik vond dit nuttige lessen voor mijn werkende ik (schrijfdocent).

Ik had echter nog geen letter geschreven. En inhoudelijk was er ook nog steeds geen antwoord op mijn vragen over mijn schrijfstijl. Ik was benieuwd wat het experiment mij de volgende dag zou brengen. Ik had er nog geen voorstelling bij. 's Nachts droomde ik van regenbogen, roze wolken en knappe gynaecologen.