Hoe kan ik nou schrijven over Thaise ontmoetingen, zonder Mr. B. te noemen?
Wat waren we blij dat deze kleine Thaise reisgids ons aansprak op Airport Bangkok!
We trokken drie weken met hem op. Maar leerden we hem ook kennen?
Hij was oosters. Hij was westers.
Hij was helder. Hij was vaag.
Hij slikte vitaminen. Hij dronk gintonic.
Hij was ongrijpbaar. Hij was glashelder.
Hij was vrouwelijk. Hij was mannelijk.
Hij was bi. Hij heette ook zo. B.
Hij was op tijd. Hij was te laat.
Hij mediteerde. Hij giechelde.
Hij was rustig en stil.
Hij belde, hij belde, hij belde.
Hij was trouw. Hij was ondeugend.
Hij was ijdel. Hij was zorgzaam.
Hij lette op zijn gewicht.
Hij praatte veel over eten.
Hij praatte trouwens ook veel over sex.
Hij was verlegen. Doortastend.
Hij was onze vraagbaak. Hij had niet altijd de antwoorden.
Zijn Engels was uitmuntend.
Maar bij vlagen volkomen onbeglijpelijk.
B. paste niet in een hokje, hoe graag wij Nederlanders hem ook ergens wilden onderbrengen.
Mr. B was en bleef the one and only mysterious mr. B.
Net zo tegenstlijdig en onglijpbaar als Thailand zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten