Moeder met andere zoon (2)

'Met de spoorwegpolitie in Den Haag, goedemiddag.'
'Ja?' piep ik en mijn hart slaat over.
'Is M.B. uw zoon?'
'Jaha', zeg ik. En ik denk, man praat door. Praat niet zo lijzig. Zeg wat er is. Help me hier uit. Kom op zeg het. De trein waar M. in zat, is verongelukt. Zeg het. Nee. Ja. Mijn hart zit in mijn keel. Ik heb zin om over te geven. Zeg het ergste wat je me kunt zeggen. Toe dan. Dit is de nachtmerrie die iedere ouder vreest en ik zit er middenin. Maar nu zal de film genadeloos afdraaien met mij in de hoofdrol. Ik ben overgeleverd. Zeg het. Help me hier uit.
'Er is niets ernstigs, hoor', zegt de politieagent.
'Wat dan?'
'Uw zoon M. is gesnapt in de trein van Amsterdam naar Den Haag, bij het aanbrengen van graffiti in de trein zelf', antwoordt hij in officieel Haags, waardoor hij plotseling op Majoor Kees lijkt van Paul van Vliet.
'Nou, dat werd eens tijd', flap ik eruit. M. heeft in iedere broekzak steevast een stift zitten en oefent de hele dag tags, dus ja, dit was te verwachten.
'U bent niet verbaasd?'
'Man, ik ben blij dat hij nog leeft.' Ik ben eigenlijk ook wel trots, denk ik stiekem, want het is best stoer wat hij heeft gedaan en ach, hij is vijftien. Maar dat zeg ik niet.
'Ik merkte dat u ongerust was, daarom zei ik het ook maar meteen.'

Meteen? Meteen? Meneer de politie-agent, u deed er een uur over. Of was het bij nader inzien mijn eigen acute bewustzijnsvernauwing, die zijn stem trager en trager deed klinken? Ik heb ruim de tijd om dit alles te overpeinzen, in de trein op weg naar Den Haag-Holland Spoor om mijn jongste zoon op te pikken uit de politiecel.

M. kijkt schuldbewust.
Ik speel de boze moeder (niet moeilijk want ik ben ook pissig, althans een deel van mij).
Oom agent laat het uiteindelijk met een sisser aflopen.
Zonder strafblad. Maar met een flinke boete.

'Bedankt dat u wilde langskomen om hem op te halen.'
'Natuurlijk, hij is mijn zoon.'
'Er zijn genoeg ouders die die verantwoordelijkheid niet nemen.'

Op de terugweg heb ik weer nieuwe stof tot nadenken.
Bleek onzeker koppie naast me.
We kopen een zak winegums en eten die samen tot de bodem leeg.
Naar huis, en gauw.