Dalai Lama

Paul Rosenmöller interviewt Dalai Lama, vanwege zijn bezoek aan Nederland.

Het tv interview was theater van het hoogste niveau. Ik zat te kijken naar twee personages die ieder vanuit een totaal andere realiteit proberen een gesprek met elkaar aan te gaan. Goh, wat is dat lachwekkend.

Paul Rosenmöller is de westerse journalist, die probeert Dalai Lama een controversiële uitspraak te ontlokken. Iets waarmee hij kan scoren. Nieuws kan maken. Zou het bijvoorbeeld niet geweldig zijn als Dalai Lama zou bekennen dat zijn leven is mislukt?

Dus probeert Paul Rosenmöller Dalai Lama er fijntjes op te wijzen dat een vrij, autonoom Tibet er niet zal komen op korte termijn. De levensmissie van Dalai Lama zal niet in vervulling gaan. En, hoe voelt Dalai Lama zich daar nu onder?

Dalai Lama is even stil, kijkt zijn interviewer recht in de ogen en schatert luid en vrolijk. Vervolgens zet hij serieus uiteen dat hij een boeddhistische monnik is, dat zijn spirituele werk verder reikt dan Tibet, en zeker veel verder dan zijn eigen leven. Mislukt? Dat was nog niet eerder in hem opgekomen.

En hij laat het zich ook zeker niet aanpraten door dit Nederlandse mannetje. Hij staat voor de waarden van Tibet, eerlijkheid, integriteit, vrede. Hij doet wat hij moet doen. Kan doen. En meer is er niet. Ja, er is de realiteit, waar niemand iets aan kan veranderen. It's reality, zegt Dalai Lama keer op keer. Paul Rosenmöller gaat er niet op in.

En dan komt het!

Aan het eind van het gesprek, klopt Dalai Lama de interviewer vaderlijk op de wang. Paul verandert nu definitief in Paultje, het eigenwijste jongetje van de klas. Het interview is mislukt, zie je hem teleurgesteld denken, waarom gaf Dalai Lama ook zulke rare antwoorden? En waarom lacht hij zo vaak?

Wat een gemiste kans. Maar wel heel verfrissend om naar te kijken.