Renate Dorrestein daagt de literatuurcriticus uit zijn oogkleppen af te doen, romans óók - juist - op morele vraagstukken te bevragen en de literair-technische aspecten niet boven alles te stellen.
"Romans onderzoeken wat het betekent mens te zijn, ook in onmenselijke omstandigheden. Romans dagen ons uit ons te verdiepen in dilemma’s die niet de onze zijn. Fictie verruimt de blik en helpt de eigen en andermans onvolkomenheden onder ogen te zien."
Hoe moet het dan wel? Dorrestein geeft de critici huiswerk mee:
* Wees waarheidsgetrouw. Recenseren is een vorm van journalistiek.
* Beweer niet dat een auteur iets ‘niet ambieerde’ in zijn boek. Schrijvers maken bewuste keuzes.
* Vertaal je afkeer van de ethiek van een verhaal niet in vermeende esthetische of ‘literaire’ tekortkomingen.
* Vraag je bij een negatief oordeel af: faalt het boek, faalt de schrijver of ben ik hier bevooroordeeld?
* Wantrouw jezelf als je vindt dat literatuur en moraal elkaar uitsluiten.
* Beschouw het ook als je taak om ontlezing tegen te gaan.
* Denk niet dat lezers negatieve recensies verkiezen boven positieve.
(Bron NRC Handelsblad van 27 november)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten