Van wie heb je tederheid geleerd?
(Zo'n vraag in de biodanza-les die blijft nahangen.
Leuk soort vragen, vind ik tegenwoordig.
Had ik vroeger afgedaan als weeiig gezwets.
Tegenwoordig houd ik openlijk van weeiig gezwets.
Heb minder te verliezen. Ben minder bang.)
Mijn koppige reflex was: Puh, van niemand, ik heb het mezelf geleerd.
Maar nee, dat klopt niet. Mijn oudste zus. Mijn moeder. Mijn oudste zoon. Mijn eerste vriend: vuilnisbakkenhondje Uno. Man. Zelfs mijn vader. Vriendin J. Jongste zoon. Ja, allemaal hebben ze me op de een of andere manier tederheid geleerd.
En nu is het een kwestie van doorgeven, die tederheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten