' Vannacht - eigenlijk vanochtend - gedroomd dat Julius (de teckel) naar mij toekwam. In de twee zachte holtes tussen zijn keel en aanzet van zijn voorpoten zaten plotseling twee extra ogen, lichtgrijze, die mij aankeken. Hij bracht zijn snuit naar mijn oor en zei zacht: 'Harry...' Met een fysieke schok van verbijstering werd ik wakker.'
Eigenlijk vanochtend? Eigenlijk vanochtend? Maar dan heeft Mulisch het toch gewoon over Tussentijd! Is dit niet een typisch voorbeeld van ochtenddromen in de tussentijd? Ja!
Ik weet niet precies waarom, maar het stemde me opeens heel erg licht toen ik dat besefte. Ik ben in goed gezelschap, of zo? Andere mensen hebben het ook? Een bevestiging? Iemand die de Tussentijd serieus neemt? Die erover schrijft?
Trouwens, dit fragment was te vinden in Hollands Diep (zomer 2007). Mooi cultureel-literair magazine met veel inhoud - voor een magazine.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten