De wekker gaat. Het is vroeg.
'Ik liep vannacht met een paard door onze straat', vertel ik man. 'Ik belde bij iedereen aan. Het paard wachtte geduldig. Het was zo'n groot zwart Belgisch paard met van die witte haarpluimen rond zijn hoeven. Gek. Ik vind paarden eigenlijk eng. Maar vannacht niet.'
'Dromen zijn willekeurige beelden, geactiveerd door spontane activiteit in de neuronale netwerken van je cortex.' Man geeuwt. 'Wij proberen daar een kloppend geheel te maken, maar het is allemaal toeval.' Man gaat op de rand van het bed zitten. 'Ik zou er maar niet te veel waarde aan hechten.' Man rekt zich uit.
Man doet hersenonderzoek. Ik hou veel van hem, maar nu moet ik hem toch de rug toedraaien. Man doet ochtendjas aan.
'Ben je boos?'
'Nee, hoor.' Mij mijn dromen ontnemen in een ongevraagd college?!
Kom je zo ontbijten?
'Ja.' Wanneer gebeurt het nou dat ik met een paard door de straat loop?!
Hersenonderzoekers.
Slimme mensen, doen nuttig werk.
Maar ze maken de wereld soms zo plat.
Zo zonder ... eh, ja, ik zou bijna zeggen ... tussentijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten