Ik liep er al een tijdje mee rond. Met Gerrit Komrij.
En ik kan jullie verzekeren, Gerrit Komrij ligt zwaar op de maag.
Met zijn ironie.
Zijn generalisaties over vrouwen.
Zijn meningen over literatuur.
Maar ik wist niet zo goed hoe ik de scherpte van Gerrit Komrij moest pareren.
Ik was nog te pissig, te kwaad, te beledigd - en dat schrijft niet lekker.
En opeens lees ik op andermans
weblog, precies het goede pleidooi.
Dank je wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten