Ik zat te applaudiseren voor de televisie. Ik zag en hoorde het mezelf opeens doen. Beetje raar.
Zomergasten. Alexander Pechtold.
Hij koos bewust niet in het Midden - Oosten conflict en legde heel goed uit waarom. Hij liet zich niet verleiden tot stellingname. En zeker niet tot provocatie.
Ik klapte.
Saai, slap, onzeker, vond de interviewster (vreemd haar en strenge toon).
Nee. Nee. Nee.
Sterk. Echt. Goed. Dat een leider van een politieke partij eens niet kiest, omdat het betreffende vraagstuk te gecompliceerd is, teveel niveaus heeft, te gelaagd is. Een politicus die geen standpunt inneemt. Dat vind ik nu een applausje waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten