vrijdag 23 mei 2008
Kerstverhaal in mei
M., mijn jongste zoon, is vandaag jarig. Hij is vijftien. Hij heeft puistjes. Een beugel. En heel kortgeschoren haar. Een lange slungel, lange dunne benen, mannelijke kaken, ontvouwende schouders.
Ik ga terug in de tijd.
Tien jaar geleden in de kleuterklas van Meester Lucas. De Pinksterbloem, Vierde Montessorischool, Weesperzijde, Amsterdam. Een trotse feesthoed op M's blonde krullen, achter de feesttafel, met vijf feestkaarsjes. Ik was er ook, want het nieuws over de grote Meester-Lucas-verjaardagsvertelling had mij inmiddels bereikt. Mede-moeders hadden me op het hart gedrukt dat ik dat voor geen goud zou willen missen.
Meester Lucas begint: 'Op een dag….'
Hij onderbreekt zichzelf.
'Was het zonnig of regende het die dag, mama van M.?'
'Het was warm', antwoord ik. 'Heel mooi weer.'
'Op een hele mooie warme dag in mei, zat M. in de buik van zijn moeder. Hij had er schoon genoeg van, want die buik was te klein en hij was nieuwsgierig hoe zijn moeder eruit zag, natuurlijk.'
Ik zit aan mijn stoel genageld. Net als de kleutertjes. Ik steek nog net mijn duim niet in mijn mond. Waar gaat dat heen?
'Was het in het ziekenhuis of thuis?'
"In het ziekenhuis', zeg ik. Nu moet hij niet nog meer vragen gaan stellen, want de tranen kruipen omhoog.
'De mama van M. ging naar het ziekenhuis en daar floepte toen een baby uit.'
'Floep!' schreeuwt de klas.
'En ze noemden hem M.….'
'Ludo' roept M. vrolijk vanonder zijn hoed. Want hij weet de volgende vraag al, namelijk of hij nog meer namen heeft.
'M. Ludo ging eten en groeien en kruipen en praten en toen vierden ze M's eerste verjaardag. En daarom mag M.een kaarsje aansteken. Wie wil hem helpen?'
Zo doorliep Meester Lucas stap voor stap het korte levensverhaal van mijn kleine M, tot alle vijf kaarsjes brandden. Die dag speelde M. de hoofdrol in dit kerstverhaal. Morgen was het Anna, Abel of Jac. Steeds hetzelfde verhaal. Steeds een andere hoofdrolspeler en een kleine verschuiving in details. Floep.
En daarom luisterden we ademloos.
En daarom waren alle moeders heimelijk een beetje verliefd op Meester Lucas.
Deze meester begreep de rituele kracht van het verhaal. Het is het algemene geboorteverhaal. Het is Walt Disney. Het is het kerstverhaal. Het verhaal over het stalletje in Bethlehem. Maar ook over het OLVG ziekenhuis in Amsterdam - Oost. Het is het verhaal van hoe we ter wereld komen, allemaal wie we ook zijn.
Alleen hebben moeders in dit kleutersprookje geen weeën.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten