maandag 29 juni 2009

Ouderwetse vlinders


In de pubertijd word je plotseling opgezadeld met het fenomeen sexualiteit. Hormonen gaan hun werk doen, en jij als puber moet daar op de een of andere manier mee dealen. Allerlei strategiƫn zijn mogelijk.

Ik was een nogal zwart - wit type.

Het ene uiterste was de strategie (lees, reflex) van de afwijzing. Ik vond de desbetreffende jongen bijna nooit leuk genoeg en ik had al helemaal geen zin om iets met hem uit te proberen. Wegwezen! Door angst ingegeven, denk ik nu.

Het andere uiterste: ik ging op jacht. Want vond ik een jongen eenmaal leuk, was ik eenmaal verliefd, dan moest en zou ik hem hebben. Dat hebberige was net zo goed door angst ingegeven, besef ik nu.

Het grijze, of liever zachtroze, gebied daartussen in onderzocht ik nauwelijks. Ik experimenteerde weinig. Niet met sex, niet met verliefdheid of intimiteit. Wel leed ik permanent aan een gevoel van vlinders in mijn buik, dood of levend. En ik schreef er over. (Maar dat zelfs niet oprecht, want stel je voor dat iemand mijn dagboek las.)

Met een grote mond en veel scherpe grappen baande ik me zo een weg door het mijnenveld pubertijd.

En nu krijg ik de kans dit zoetroze twijfelgebied opnieuw te verkennen, tijdens mijn wekelijkse biodanza-avonden. De thema's die we dansen zijn relaties, sex, vrouw, man, Eros, Demeter en Dionysos, verlangen en sensualiteit. Het hele spannende puber-spectrum komt voorbij, zeg maar. Het is alsof ik wekelijks naar een schoolfeest mag, om toen en nu te onderzoeken.

Ik loop. Ik flirt.
Ik zoek vrijheid.
Ik versnel.
Ik ben verbonden.
Ik dans.
De gerichte pijlen van Apollo.
En Aphrodite's binnenkracht.
Ik ben alleen.
Ik lach. Ik zoek nabijheid.
Ik vertraag.
Ik dans.

En ik ben verlegen. God, wat kan ik verlegen zijn.

Regelmatig fiets ik naar huis met van die hele grote, ouderwetse vlinders in mijn buik: 'Wegrennen!' 'Jagen!' 'Wegrennen!' ' Jagen!'

Maar ik hoef niets strategisch te doen, het mag wel, het hoeft niet. Ik ben nu volwassen. Ik kan kiezen. De vlinders dragen me als vanzelf door de zomer. Althans, daar vertrouw ik dan maar op.

p.s. Vergeet niet op de vlinderfoto te klikken.

Geen opmerkingen: